 |
"1906 yılında, Kongo selvasında yakalanan bir pigme New York'taki Bronx Hayvanat Bahçesi'ne getirildi.
Pigmeye Ota Benga ismi verildi ve bir kafesin içinde, bir orangutan ve dört şempanzeyle birlikte halka gösterilmeye başlandı. Uzmanlar kamuoyuna bu hümanoidin eksik halka olabileceğini söylüyor ve bu varsayımlarını teyit etmek için de onu tüylü kardeşleriyle oynarken gösteriyorlardı.
Bir süre sonra Hıristiyan şefkati pigmeyi hayvanat bahçesinden kurtardı.
Her yol denendi, ama hiçbiri işe yaramadı. Ota Benga kurtarılmayı reddediyordu. Konuşmuyor, Yemek masasında tabakları kırıyor, ona dokunmak isteyen herkese vuruyor, hiçbir iş yapmayı beceremiyor, kilise korosunda şarkı söylemeyip susuyor, onunla fotoğraf çektirmek isteyenleri ısırıyordu.
1916 yılı sonunda, on yıllık evcilleştirmenin ardından, Ota Benga ateşin karşısına oturdu, çırılçıplak soyundu, ona zorla giydirilmiş olan giysileri yaktı ve çaldığı bir tabancayla kendi kalbine nişan aldı."
(Eduardo Galeano, Ve Günler Yürümeye Başladı /Mayıs 21)
Dünya tarihinin şahit olduğu vahşetlerin en büyükleri, medeniyet adına gerçekleştirildi.
İnsanoğlunun en sevdiği günah, her zaman kibir oldu.
